Het regent, het is koud. Wat ga je dan doen? Precies, Hardlopen. In het tweede weekend van het nieuwe jaar namen 2 (+1 oude) dappere Galliërs (Henrik, Elke en John) + 1 aanhang (Nathalie) deel aan de halve marathon van Egmond. Hiervoor moesten we dromenland al vroeg verlaten om op tijd te zijn voor de bus naar Egmond, georganiseerd door Eindhoven Atletiek. Stipt 7:30 reed de bus aan om vervolgens 100 meter verder te stoppen, want de voorzitter van EA was wat later. De te kort gekomen slaapuurtjes werden voorgezet in de bus, en zo miste we onder andere een schitterende zonsopgang en waarschijnlijk nog veel meer. De hele reis had het al regent en zou mogelijk een natte editie worden. Echter werd er in de bus vermeld het droog zou blijven en ze hadden gelijk.
Aangekomen in Egmond gingen we even kijken bij de start van de kwart marathon en observeerde het weer. Lange of korte mouwen, wel of geen handschoen. Keuzes, keuzes, het leven is zwaar. De halve van Egmond staat bekend als een van de zwaarste parcours van Nederland. Eerste 7 km draven we over de strand (gelukkig was ondanks de zware regenval van de laatste dagen het toch nog eb) en vervolgens terug via harde en onverharde paden in de duinen. Henrik en John hadden als doel lekker te lopen, Egmond ervaringen, tijd: 1:45 zoiets? Nathalie had vorig jaar 1.40 gelopen en dat moest verbeterd worden. Elke liep voor het eerste een halve marathon, doe dan ook meteen de zwaarste, en ook lekker hobbelen was haar streven.
Als eerst ging ons wedstrijd-lid Henrik met de Kenianen van start. Hij liep lekker over het strand, maar wilde toch iets sneller voor een leuke tijd. Hij ging versnellen, en liep de andere achter zich en zette een mooie tijd neer van 1:38:43.
Als tweede ging ‘de aanhang’ Nathalie van start. Het doel was duidelijk. Ze vond al snel een medeloper waarmee ze lekker door kon lopen tot de finish. Ze liep ruim onder de 1:40 en verbeterde haar pr met een tijd van 1:34:14.
Als derde ging John van start. Achter de pacers van 1:45 aan. Na 100 meter beviel hem de snelheid niet (toen nog energiek) en ging ze voorbij en liep z’n eigen tempo. Na 12 kilometer waren er al enkele Duracell batterijen op, 1 viel eruit, een gelletje ging erin. Hij herpakte zich en ook hij liep een nieuw PR van 1:31:58.
Last but not least vertrok Elke. Ze liep heerlijk en had een goed loop maatje gevonden waarmee goed kon samenwerken en beide deden netjes hun kopwerk. In de laatste 100 meter ging ieder voor zich en werd er nog een snelle sprint aangetrokken. Gezamenlijk gingen ze over de finish, een winnaar onbeslist. Elke zetten een mooie tijd neer van 2:00:56.
Allemaal mooie prestaties van deze kanjers (aldus Erica Terpstra) die we graag vastlegde bij het juichmoment (een foto met je tijd en jezelf juichend). Na afloop werden op deze mooie prestaties een biertje gedronken. De sfeer was geweldig en op de terugreis waren er heerlijke hapjes verzorgd door EA en waren er nog de nodige (alcoholische) drankjes beschikbaar!
Het was een schitterende wedstrijd met een prachtig parcour. Bij het strand hoorde je het geluid van de suizende wind en klotsende golven. En in de duinen kon je genieten van de mooie natuur. Een zeer mooie ervaring! Eentje die we nog wel een keertje willen lopen, maar nu nog even niet.
Written by John
